गेल्या कित्येक वर्षांनंतर कॉलेजच्या गेट-टुगेदरचा कार्यक्रम आयोजित झाला होता. जुन्या मित्रांना भेटण्याची उत्सुकता प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर झळकत होती. मोहिनीही या कार्यक्रमाला आली होती. ती साडी नेसून, साध्या पद्धतीने तयार होऊन आली होती, तिच्या चेहऱ्यावर अनुभवाच्या रेषा स्पष्ट दिसत होत्या. पण तिच्या डोळ्यांमध्ये जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या होत्या.
मोहिनीने हॉलमध्ये प्रवेश केला, तशी तिला एक ओळखीची छटा दिसली. तो निशांत होता – तिच्या कॉलेजच्या वर्गातील हुशार, मेहनती आणि नेहमी शांत राहणारा मुलगा. निशांत आता एक प्रसिद्ध डॉक्टर झाला होता. त्याचा आत्मविश्वास दिसत होता, पण चेहऱ्यावरची मृदुता आजही तशीच होती.
“मोहिनी!” निशांतने आश्चर्याने तिला हाक मारली.
“निशांत! तू इथे?” तिने आनंदाने प्रतिसाद दिला.
त्यांनी एकमेकांच्या आठवणी विचारण्यास सुरुवात केली. कॉलेजमधले दिवस, त्यांचे प्राध्यापक, अभ्यासाच्या गडबडी आणि एकत्र केलेले खोडकर उद्योग – सर्व काही बोलण्यात आलं.
मोहिनीने सांगितलं, “मी कॉलेज संपल्यावर लग्न केलं आणि आता गृहिणी आहे. दोन मुलं आहेत आणि त्यांच्यातच आयुष्य रमलंय.” तिच्या शब्दांत समाधान होतं, पण थोडा थकवाही होता.
निशांतने सांगितलं, “मी डॉक्टर झालो, पण त्यामागे खूप मेहनत आणि त्याग होता. आयुष्य खूप वेगाने पळतंय.”
दोघेही काही वेळ शांत राहिले. कॉलेजच्या दिवसांची गोडी त्यांना अजूनही मनातून जात नव्हती. मोहिनीने हळूच विचारलं, “तू त्या वेळी इतका अभ्यासू होतास, पण तुला कधी वाटलं नाही की मित्रमैत्रिणींसोबत थोडा जास्त वेळ घालवायला हवा होता?”
निशांत हसला आणि म्हणाला, “खरं सांगू? वाटतं कधी कधी. पण त्यावेळी स्वप्न पूर्ण करण्याची जिद्द होती. आणि तू? तुला कधी वाटलं की करिअर करायला हवं होतं?”
मोहिनीने थोडा विचार केला आणि उत्तर दिलं, “हो, वाटतं कधी कधी. पण मला माझं कुटुंब जपायला खूप आनंद मिळतो. प्रत्येकाचं स्वप्न वेगळं असतं, निशांत. तू तुझं स्वप्न पूर्ण केलंस, मी माझं.”
त्या संवादात एकमेकांबद्दलचा आदर आणि स्वीकृती होती. दोघंही आपापल्या मार्गाने समाधानी होते, पण त्या कॉलेजच्या गोड आठवणींनी दोघांच्या डोळ्यांत हसू आणलं होतं.
गेट-टुगेदर संपता संपता निशांतने म्हटलं, “मोहिनी, आयुष्य कुठेही घेऊन गेलं तरी आपण आपल्या जुन्या आठवणींना विसरू नये.”
मोहिनीने हसून मान डोलावली. “हो, आणि कधी वेळ मिळाला तर पुन्हा एकत्र भेटू.”
त्या रात्री दोघंही आपापल्या आयुष्याला सामोरे गेले, पण कॉलेजच्या त्या आठवणींनी त्यांच्या मनात एक नवीन उमेद जागवली होती.
